3D Teknolojilerinin Eğitim Alanında Kullanımı

3D Teknolojisi

3D yazıcılar sayesinde dijital ortamdaki modeller, somut nesneler haline dönüştürülebilmektedir. Teknik olarak 3D yazıcılar, dijital ortamdaki bilgisayar destekli tasarım dosyalarından karmaşık nesneleri ince katmanlar halinde katmansal olarak üretebilmektedirler.

3D yazdırma teknolojileri kavramı altında 3D yazıcılar, 3D modelleme yazılımları, 3D tarayıcılar ve 3D mürekkep (filament) bulunmaktadır. Bilgisayar ortamında, özel 3D programlarında hazırlanan ürünler, 3D yazıcılarda ince katmanlar halinde fiziksel olarak basılabilmektedir. 3D yazdırma işleminde malzeme olarak filament kullanılır. Filament malzemesinin ana maddesi değişkenlik gösterebilmektedir. Bu şekilde gıda da dahil olmak üzere pek çok ürün bilgisayardaki programlarda tasarlanıp, 3D yazıcılarda fiziksel olarak basılabilmektedir. Örnek olarak 3D yazıcılarda hammadde olarak plastik, toz, reçine, oyun hamuru, seramik, metal, yiyecek hammaddeleri, biyomateryal malzemeler, çimento, cam, çeşitli metaller, metal alaşımları ve bileşik malzemeler kullanılabilmektedir.

Yukarıdaki görselde 3D tasarım aşamaları gösterilmiştir.

3D Yazıcıların Eğitim Ortamında Kullanımı

3D teknolojisi pek çok farklı alanda kullanılabilmektedir. Bunlardan biri de eğitimdir. 3D tasarım ve tasarımın yazıcılardan fiziksel halde çıktı alınması ile kendi fikirlerini somut modellere dönüştürmeleri, öğrencilerin hayal gücünü geliştirir. 3D yazıcılar ile öğrenciler hayalini kurdukları veya ders kapsamında öğrendikleri soyut bilgileri somutlaştırabilmektedir. Böylece özellikle fen, teknoloji, mühendislik ve matematik etkinliklerinde öğrencilerin yeni fikirler üretmeye ve çalışmaya yönelik olarak motivasyonlarının artış göstereceği, öğrencilerin kendi tasarladıkları objelere dokunabilmesinin de öğrenciler için benzersiz bir deneyim imkânı sunacağı düşünülmektedir. Bu teknoloji kullanılarak üretilen materyaller ile öğrencilerin farklı duyu organlarına hitap edilebilmekte ve böylelikle eğitsel açıdan tam ve kalıcı öğrenmeye yardımcı olmaktadır. Bunun yanı sıra proje ve problem tabanlı öğrenme ortamları, öğrenci merkezli bir yaklaşımla çeşitli 21. yüzyıl becerilerinin gelişmesine katkı sağlamaktadırlar. Eğitim alanında 3D yazdırma teknolojileri, proje tabanlı ve probleme dayalı öğrenme etkinliklerinde, fen, teknoloji, mühendislik, matematik tabanlı etkinliklerde, robotik uygulamalarında ve öğrencilerin teknoloji ile üretim becerilerini eş zamanlı işe koşan “Maker Hareketi” etkinliklerinde materyal üretmeye yardımcı bir araç olarak kullanılabilir. Üretilen materyaller sayesinde öğrencilerin, gerçek yaşam problemlerine çözüm ararken fikirlerini somut nesneler üzerinde deneme fırsatı bulabilecekleri düşünülmektedir. Bunun yanında bu sürecin, öğrencilerin bilgi işlemsel düşünme becerilerini geliştireceği gibi kendilerine araştırmacı, yaratıcı ve tasarımcı birer kimlik kazandıracağı da öngörülmektedir. Ayrıca, 3D yazdırma teknolojilerinin öğrencilerin fikirlerini gerçeğe dönüştürebilmeleri için teknik olarak donanımlı bireyler haline gelmelerinde yardımcı olma potansiyeli bulunmaktadır. Tüketerek değil üreterek öğrenen yeni nesil bireylerin yetişmesinde 3D yazdırma teknolojilerinin gözle görünür katkıda bulunacağı öngörülmektedir. 3D yazdırma teknolojilerinin eğitim alanında kullanılması, öğrencilere olduğu kadar öğretmenlere de birçok alanda yarar sağlama potansiyeline sahiptir. Bu teknolojiler sayesinde öğretmenler, öğrencilerinin gereksinimlerine uygun olan öğretim materyallerini kendileri tasarlayabilme ve bunları somut nesnelere dönüştürebilme olanağına sahip olabileceklerdir. Böylesi bir senaryoda öğretmenler, öğrencilerine bireyselleştirilmiş öğrenme ortamları sunabilme fırsatı yakalayabileceklerdir.